در گسترهٔ دشتِ آفتاب‌گیر خوزستان، آن‌جا که آسمان با زمین در آمیخته، رامهرمز چونان نگینی سبز و درخشان، روایتگر قصهٔ جاودانِ هم‌نوایی انسان با خاک است. این خطه، با باغ‌های سرسبز و مزارع پُرثمرش، تنها یک عرصهٔ کشاورزی نیست؛ که صحنه‌ای است از پایداری زندگی، از ریشه‌هایی که در اعماق تاریخ و فرهنگ این سرزمین رسته‌اند. در این یادداشت، به تماشای دنیای سبزِ سبزی‌کاری‌های رامهرمز می‌نشینیم و گوشه‌ای از این نماد زندهٔ پایداری را واکاوی می‌کنیم.
تاریخچه کشاورزی در رامهرمز: از سپیده‌دم تمدن
پیشینهٔ کشاورزی در رامهرمز، همچون رودی خروشان، از اعماق تاریخ و تمدن‌های کهن این دیار سرچشمه می‌گیرد. این منطقه، با اقلیمی مساعد و خاکی حاصل‌خیز، همواره در گذر قرون، یکی از پایگاه‌های اصلی شکوفایی کشاورزی در جنوب غرب ایران بوده و نفس‌های تمدن را در سینهٔ خود نگاه داشته است.
تنوع سبزیجات: ضیافتی از رنگ و عطر
مزارع رامهرمز، گویی تابلویی زنده از نعمت‌های زمینی است. در این گستره، از سبزیجات برگی معطر چون شوید، جعفری و گشنیز گرفته، تا محصولاتی رنگارنگ مانند بادمجان، فلفل و گوجه‌فرنگی، با کیفیتی کم‌نظیر و عطری بی‌مانند روییده و به بار می‌نشینند. هر یک از این محصولات، روایتی از صلابت و لطافت این خاک را بازمی‌گویند.
سیستم آبیاری هوشمند: هنر هم‌زبانی با طبیعت
در میانهٔ چالش‌های کم‌آبی، کشاورزان رامهرمزی با خِرَدی ستودنی، هنر هم‌زبانی با طبیعت را به نمایش گذاشته‌اند. به‌کارگیری روش‌های مدرن آبیاری، نه تنها جلوه‌ای از هوشمندی است، بلکه نمادی از عزم راسخ این مردم برای پاسداری از میراث سبزشان به شمار می‌رود.
نقش زنان: ستون‌های پنهان توسعه
در پشت هر برگ سبز و هر محصول تازه، رنج و تلاش زنان رامهرمزی نهفته است. از مرحلهٔ کاشت و داشت تا برداشت و عرضه، حضور بی‌ادعا و پرثمر زنان، نقشی اساسی در رونق این عرصه ایفا می‌کند. آنان، با دستانی که بذر امید می‌کارند، در حقیقت، تار و پود اقتصاد و فرهنگ منطقه را استحکام می‌بخشند.
بازارهای محلی: آینه‌ای از فرهنگ و معیشت
بازارهای هفتگی رامهرمز، بیش از آن که محل مبادلهٔ کالا باشند، صحنه‌ای از هم‌زبانی و هم‌دلی مردمان این دیارند. در این بازارهای رنگارنگ، محصولات تازه، تنها کالا نیستند؛ بلکه هر یک، پیامی از زحمت و عشق کشاورزی را با خود به همراه دارند و فضای بازار را به جشنی از زندگی بدل می‌سازند.
چالش‌های پیش رو: آزمون سخت پایداری
با این همه، این سمفونی سبز، با نغمه‌های ناخوشایندی نیز روبرو است. تغییرات اقلیمی، کمبود منابع آبی و نوسانات بازار، چالش‌هایی هستند که پایداری این نظام کشاورزی را به آزمونی سخت فراخوانده‌اند. مدیریت این بحران‌ها، نیازمند تدبیری ژرف و عزمی استوار است.
راهکارهای توسعه پایدار: نقشه‌راه آینده
برای گذر از این چالش‌ها، روی‌آوری به کشاورزی ارگانیک، به‌کارگیری فناوری‌های نوین و توسعهٔ کشت گلخانه‌ای، می‌تواند همچون چراغی راهنمای آینده باشد. این راهکارها، نه تنها بهره‌وری را افزایش می‌دهند، بلکه پایداری زیستمحیطی و اقتصادی را نیز تضمین می‌کنند.
چشم‌انداز آینده: فردایی روشن در گرو دانش و سرمایه
آیندهٔ سبزی‌کاری در رامهرمز، در گرو سرمایه‌گذاری هوشمندانه و آموزش مستمر کشاورزان است. با برنامه‌ریزی دقیق و بهره‌گیری از دانش روز، این منطقه می‌تواند جایگاه خود را به عنوان یکی از قطب‌های اصلی تولید سبزیجات در کشور، تثبیت و تحکیم کند.
سخن پایانی: میراثی به وسعت تاریخ
سبزی‌کاری‌های رامهرمز، فراتر از یک فعالیت اقتصادی، بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی این خطه به شمار می‌روند. این میراث سبز، که حاصل رنج و عشق نسل‌هاست، امانتی است در دستان ما؛ امانتی که حفظ و شکوفایی آن، نیازمند خرد جمعی، مدیریتی آینده‌نگر و عشقی ژرف به این سرزمین است.
نویسنده یادداشت : اعظم صمدزاده
