رایانش کوانتومی با بهره‌گیری از مکانیک کوانتوم برای ارائه قدرت محاسباتی نمایی، یکی دیگر از فناوری‌های دگرگون‌کننده به شمار می‌رود. تا سال ۲۰۲۵، پیشرفت‌های کوانتومی امکان دست‌یابی به جهش‌های قابل‌توجهی در کشف دارو، رمزنگاری، مدل‌سازی اقلیم و بهینه‌سازی لجستیک را فراهم می‌کنند. این پیشرفت‌ها، صنایعی مانند بانکداری، داروسازی و مدیریت زنجیره تأمین را به‌مراتب رقابتی‌تر و کارآمدتر خواهد ساخت. توانایی رایانه‌های کوانتومی در حل مسائلی که برای ابرکامپیوترهای فعلی غیرممکن یا بسیار زمان‌بر است، می‌تواند منجر به کشف داروهای جدید با دقت بی‌سابقه، توسعه سیستم‌های امنیتی غیرقابل نفوذ و بهینه‌سازی شبکه‌های لجستیکی پیچیده شود که این خود به کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری در مقیاس جهانی کمک می‌کند.
همچنین، اتصال‌پذیری با ظهور ۶G و شبکه‌های ارتباطی پیشرفته در حال تکامل است که سرعت‌های فوق‌العاده و تأخیر بسیار کم را نوید می‌دهند. این امر، اینترنت اشیا (IoT)، شهرهای هوشمند و وسایل نقلیه خودران را توانمند و تعاملات بی‌درنگ و زیرساخت‌های هوشمندتر را امکان‌پذیر می‌سازد. با ۶G، حجم عظیمی از داده‌ها می‌توانند تقریباً بلافاصله منتقل شوند که این قابلیت برای عملکرد روان خودروهای خودران که نیاز به تصمیم‌گیری‌های لحظه‌ای دارند، حیاتی است. همچنین، شهرهای هوشمند می‌توانند با استفاده از حسگرها و دستگاه‌های متصل، بهینه‌سازی مصرف انرژی، مدیریت ترافیک و بهبود خدمات عمومی را به شیوه‌ای بی‌سابقه تجربه کنند.
از منظر مجمع جهانی اقتصاد (WEF)، کامپوزیت‌های باتری ساختاری یک فناوری نوظهور کلیدی را نشان می‌دهند. این مواد، استحکام ساختاری را با ذخیره‌سازی انرژی ترکیب می‌کنند و به‌طور بالقوه وسایل نقلیه الکتریکی و الکترونیک قابل‌حمل را با کاهش وزن و افزایش کارایی متحول می‌سازند. این نوآوری می‌تواند به معنای خودروهای الکتریکی با بُرد بیشتر و سبک‌تر باشد و این ویژگی به کاهش مصرف انرژی و افزایش جذابیت آن‌ها برای مصرف‌کنندگان منجر می‌شود. همچنین، دستگاه‌های الکترونیکی قابل‌حمل می‌توانند باریک‌تر، سبک‌تر و با عمر باتری طولانی‌تر طراحی شوند.
در حوزه پایداری، سیستم‌های قدرت اسمزی و تثبیت نیتروژن سبز (Green Nitrogen Fixation) آماده‌اند تا به چالش‌های انرژی و کشاورزی بپردازند. قدرت اسمزی، انرژی را بر اساس تفاوت غلظت نمک بین آب دریا و آب شیرین مهار می‌کند و یک منبع انرژی تجدیدپذیر ارائه می‌دهد. تثبیت نیتروژن سبز نیز جایگزین‌های سازگار با محیط‌زیست برای تولید کود سنتی فراهم می‌کند و تأثیر زیست‌محیطی را کاهش می‌دهد. این فناوری‌ها می‌توانند راه‌حل‌های پایداری برای تأمین انرژی و مواد غذایی برای جمعیت رو‌به‌رشد جهان ارائه دهند و وابستگی به سوخت‌های فسیلی و کودهای شیمیایی مضر را کاهش دهند.
علاوه بر این، نوآوری در مراقبت‌های بهداشتی با درمان‌های زنده مهندسی‌شده و درمان‌های GLP-1 برای بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی برجسته است. درمان‌های زنده مهندسی‌شده از زیست‌شناسی مصنوعی برای ایجاد سلول‌های زنده‌ای استفاده می‌کنند که می‌توانند بیماری‌ها را به‌صورت داخلی تشخیص دهند و آن را درمان کنند، درحالی‌که درمان‌های GLP-1 در مدیریت بیماری‌هایی مانند آلزایمر امیدبخش است و به‌طور بالقوه الگوهای درمان پزشکی را متحول می‌سازند، این پیشرفت‌ها می‌توانند به روش‌های درمانی دقیق‌تر و شخصی‌سازی‌شده‌تر منجر شوند که به بیماران امید جدیدی می‌بخشد و بار بیماری‌های مزمن و تخریب‌کننده را کاهش می‌دهد.
در دنیایی که به‌طور فزاینده‌ای به رسانه‌های تولیدشده توسط هوش مصنوعی متکی است، واترمارکینگ مولد (Generative Watermarking) برای حفظ یکپارچگی و قابل‌اعتماد بودن داده‌ها اهمیت می‌یابد. این فناوری با تعبیه امضاهای دیجیتالی قابل‌تأیید در محتوا، با اطلاعات نادرست در عصر هوش مصنوعی مبارزه می‌کند و بدین ترتیب به حفظ اصالت و اعتماد دیجیتال کمک شایانی می‌کند. این ابزار می‌تواند به مقابله با چالش فزاینده اخبار جعلی و محتوای گمراه‌کننده کمک کند و اطمینان حاصل کند که اطلاعاتی که مصرف می‌کنیم قابل‌تأیید و معتبرند.
و در نهایت، نانوزیم‌ها، آنزیم‌های مصنوعی در مقیاس نانو، به‌عنوان ابزارهایی همه‌کاره برای پاک‌سازی محیط‌زیست، تشخیص پزشکی و تحویل دارو در حال ظهورند. خواص کاتالیزوری آن‌ها از آنزیم‌های طبیعی تقلید می‌کند، اما با پایداری و قابلیت تنظیم‌پذیری بیشتر، افق‌های جدیدی را در بیوتکنولوژی و علم مواد می‌گشاید. نانوزیم‌ها پتانسیل حل مشکلاتی از آلودگی آب تا تشخیص زودهنگام بیماری‌ها را دارند و می‌توانند در توسعه نسل جدیدی از داروها و حسگرها نقش اساسی ایفا کنند.
در مجموع، این فناوری‌های برتر نوظهور در سال ۲۰۲۵ بازتابی از همگرایی عمیق میان زیست‌شناسی، علم مواد و هوش مصنوعی است که راه‌حل‌های مقیاس‌پذیری برای انعطاف‌پذیری، سلامت، پایداری و اعتماد دیجیتال در جهانی به‌طور فزاینده پیچیده ارائه می‌دهند. این پیشرفت‌ها نه‌تنها نویدبخش بهبود کیفیت زندگی است، بلکه پتانسیل ایجاد تغییرات ساختاری عمیق در نحوه تعامل ما با محیط اطراف، اقتصاد جهانی و حتی با خودمان را نیز در بر دارند. آینده‌ای که این فناوری‌ها ترسیم می‌کنند، آینده‌ای است که در آن مرزهای آنچه ممکن است، به‌طور مداوم در حال جابه‌جایی است و به ما این امکان را می‌دهد که چالش‌های بزرگ را با ابزارهایی قدرتمندتر و هوشمندانه‌تر از همیشه حل کنیم.
